Μαλακό εξώφυλλο.

Περιλαμβάνει Εισαγωγή.
Βιβλιογραφία (σ. 202- 208).

Περιεχόμενα (σ. 209).
1. Σύγχρονη έρευνα
2. Σκαπανείς των Μυστηρίων των Φυτών
3. Συντονισμένα στη Μουσική των Σφαιρών
4. Παιδιά του Εδάφους
5. Η ακτινοβολία της Ζωής
[...] Το δόγμα του Αριστοτέλη πως τα φυτά έχουν ψυχή αλλά όχι αισθήσεις, κράτησε ως το Μεσαίωνα και ως και το δέκατο ένατο αιώνα, όταν ό παππούς της σύγχρονης βοτανικής, ο Καρλ φον Λίννε, δήλωσε ότι τα φυτά διαφέρουν από τους ανθρώπους και τα ζώα μόνο στο ότι δεν κινούνται, δήλωση που κατέρριψε ο μεγάλος βοτανολόγος του δέκατου ένατου αιώνα, ο Κάρολος Δαρβίνος, ο οποίος απέδειξε πως κάθε κληματσίδα έχει τη δύναμη της ανεξάρτητης κίνησης. Όπως το έθεσε ο Δαρβίνος, τα φυτά «αποκτούν και επιδεικνύουν τη δύναμη αυτή, μόνο όταν αυτό είναι προς συμφέρον τους.»
Στην αρχή του εικοστού αιώνα, ένας ταλαντούχος Βιεννέζος βιολόγος με το γαλλικό όνομα Ραούλ Φρανσέ, διατύπωσε την άποψη, που σόκαρε τους σύγχρονους φιλοσόφους, πως τα φυτά κινούν το σώμα τους τόσο ελεύθερα και με τόση χάρη, όσο και ο πιο επιδέξιος άνθρωπος ή ζώο, και ότι ο μόνος λόγος που δεν το αντιλαμβανόμαστε, είναι γιατί τα φυτά κινούνται μ' ένα πολύ πιο αργό ρυθμό από τους ανθρώπους. [...]
Φυτά που αντιδρούν τόσο θετικά, τόσο ποικίλα και τόσο άμεσα στον έξω κόσμο, πρέπει, υποστηρίζει ο Φρανσέ, να έχουν μέσα επικοινωνίας με τον έξω κόσμο σχετικά ή ανώτερα από τα δικά μας. Ο Φρανσέ επιμένει πως τα φυτά παρατηρούν και καταγράφουν συνεχώς γεγονότα και φαινόμενα που ο άνθρωπος -παγιδευμένος μέσα στην ανθρωποκεντρική άποψη του κόσμου που ανακαλύπτει υποκειμενικά με τις πέντε αισθήσεις του- δεν γνωρίζει.
Τα φυτά, που μέχρι σήμερα θεωρούσαμε παγκοσμίως αναίσθητα, αυτόματα βρέθηκε να είναι ικανά να ξεχωρίσουν ήχους που δεν τους πιάνει τ' αυτί του ανθρώπου και χρωματικά κύματα σαν τα υπεριώδη και τα υπέρυθρα που δεν ξεχωρίζει το ανθρώπινο μάτι. Τα φυτά είναι ευαίσθητα στις ακτίνες Χ και στις υψηλές συχνότητες της τηλεόρασης.
Όλος ο φυτικός κόσμος, λέει ο Φρανσέ, ζει αντιδρώντας στην κίνηση της γης και του δορυφόρου της, της σελήνης, στις κινήσεις των άλλων πλανητών του ηλιακού συστήματος, και μια μέρα θ' αποδειχθεί ότι επηρεάζονται από τ' άστρα και τ' άλλα κοσμικά σώματα του σύμπαντος.
Καθώς η εξωτερική μορφή του φυτού διατηρείται σα μια μονάδα, αποκαθιστώντας όποιο μέρος καταστραφεί, ο Φρανσέ συμπεραίνει ότι κάποια συνειδητή οντότητα πρέπει να επιβλέπει την όλη μορφή, κάποια νοημοσύνη που καθοδηγεί το φυτό είτε από το εσωτερικό είτε απ' έξω. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)