Μαλακό εξώφυλλο.

Δωρεά από Γιάννη Κούρο.

"Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ"
Ο Ζαν Ανούιγ γεννήθηκε το 1910 στο Μπορντώ της Γαλλίας και πέθανε το 1987.
Σπούδασε νομικά και για λίγο διάστημα εργάσθηκε σ' ένα διαφημιστικό γραφείο καθώς και ως γραμματέας του Λουί Ζουβέ.
Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, εκείνος που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη ζωή του ως συγγραφέα ήταν ο Ζαν Ζιρωντού, με το έργο του "Ζίγκρφριντ" (1928). Εκεί ο Ανούιγ ανακάλυψε την τέχνη των απλών διαλόγων, σε στυλ κουβεντιαστό αλλά ταυτόχρονα ποιοτικό. Τα έργα του τα χώρισε ο ίδιος σε: 1: (Pieces roses) "Ρόδινα"
Ο χορός των λωποδυτών (1932), κωμωδία - μπαλέτο, όλο εξυπνάδα, Λεοκάντια (1934) και το Ραντεβού στο Σανλις (1937. Σ' αυτά τα δύο έργα κάνει την εμφάνισή της η τεχνική του "θεάτρου μέσα στο θέατρο".
2: (Pieces noires ) "Μαύρα" (τα οποία έγραψε τον ίδιο καιρό με τα ρόδινα).
Ταξιδιώτης χωρίς αποσκευές (1937), Το αγρίμι (1934) όπου παίρνει κάτι από τον Πιραντέλλο όσον αφορά στα μπερδέματα της ανθρώπινης προσωπικότητας. Στα χρόνια του πολέμου, ο Ανούιγ ξεκινάει μια νέα "μαύρη" περίοδο στα έργα του με θέματα παρμένα από τους κλασικούς αλλά κοιταγμένα με μια καινούργια ματιά. Ευρυδίκη (1942), Αντιγόνη (1942), Ρωμαίος και Ζανέτ (1946), Μήδεια ( 1946).
Η αξία που έχουν αυτά τα έργα βασίζεται σ' έναν παράξενο συνδυασμό ενός ειρωνικού σαρκασμού και μιας αναζήτησης της αλήθειας με μεγαλύτερο πάθος από πολλούς σύγχρονούς του.
Παρόλες τις μικρές αδυναμίες του, ο Ανούιγ έχει νιώσει το αληθινό νόημα της τραγωδίας. Ας θυμηθούμε την επιτυχία που είχε στο Παρίσι η Αντιγόνη.[...]
Στα χρόνια του θεάτρου του παραλόγου, ο Ανούιγ έχασε κάποιο μέρος της φήμης του, παρόλο που τα τελευταία του έργα, ήταν το ίδιο σημαντικά, με τα παλαιότερα που είχε γράψει.
Όλα τα θεατρικά του έργα εκφράζουν τη νοσταλγία για την παιδική αθωότητα και την επανάσταση κάποιων ασυμβίβαστων προσώπων σε μια κοινωνία που αποτελείται κυρίως από χυδαία άτομα. (Από την έκδοση)