Μαλακό εξώφυλλο

Δωρεά από Ζωή Κόλλια

Ουάσινγκτον, 21 Οκτωβρίου 1967. Μια θάλασσα διαδηλωτών, που άλλοι υπολογίζουν σε 20.000 και άλλοι σε 200.000 (ανάλογα με την εφημερίδα που διαβάζουν), αξιώνουν τον τερματισμό του πολέμου στο Βιετνάμ, ενώ στα σκαλιά του Πενταγώνου τούς περιμένουν με άγριες διαθέσεις ομοσπονδιακοί αστυνομικοί και ένοπλοι στρατιώτες. Ανάμεσα στους διαδηλωτές και ένας συγγραφέας, που ονομάζεται Νόρμαν Μέιλερ. Η ιδιόμορφη συμμετοχή του στη διαδήλωση καθώς και οι διορατικές του επισημάνσεις θα γεννήσουν ένα κλασικό έργο που έρχεται να ανατρέψει τη λογική του παραδοσιακού ρεπορτάζ. Διανοούμενοι και χίπις, αστυνομικοί και κληρικοί, ποιητές και στρατονόμοι γίνονται στα χέρια του Μέιλερ οι ήρωες ενός βιβλίου που περιγράφει τα γεγονότα με την τεχνική του μυθιστορήματος, για να αποδώσει καλύτερα την αλήθεια. Το αφήγημα αυτό που αντιμετωπίζει «την ιστορία σαν μυθιστόρημα και το μυθιστόρημα σαν ιστορία» βραβεύτηκε με τα δύο μεγαλύτερα βραβεία των ΗΠΑ: το Βραβείο Πούλιτζερ και το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

"[...] Με μπαλζακική ορμή ο Μέιλερ περιγράφει τους ομιλητές, το πλήθος και την έξαρσή του, τους αστυνομικούς, τον περίγυρο. Και με το βιβλίο του αυτό δημιουργεί ένα νέο λογοτεχνικό είδος, πρόδρομος του οποίου υπήρξε λίγο νωρίτερα με το Εν ψυχρώ ο Τρούμαν Καπότε: τη Νέα Δημοσιογραφία. Αντιστρέφοντας τον ορισμό του Μπαλζάκ ότι "το μυθιστόρημα είναι η ιδιωτική ιστορία των εθνών", ο Μέιλερ φορτίζει τον δημόσιο λόγο και τα γεγονότα, εμπρόθετα και πεισματικά, με την έξαρση και το δράμα της ατομικής συνείδησης. Οι στρατιές της νύχτας παραμένουν βιβλίο-σταθμός τόσο για το δικό του έργο όσο και για το σύνολο της μεταπολεμικής αμερικανικής πεζογραφίας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι διαβάζοντάς το ο ευρωπαίος αναγνώστης έχει μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να καταλάβει τι είναι και τι σημαίνει η σύγχρονη Αμερική: τα διλήμματα που θέτει στον εαυτό της και τις προκλήσεις που απευθύνει στην υπόλοιπη Δύση και στον κόσμο. Και μόνον το τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου είναι σαν να μιλάει για τις ΗΠΑ τού σήμερα..."