Αρχαίο κείμενο και νεοελληνική μετάφραση σε αντικρυστές σελίδες.
Περιέχει παραστασιογραφία

Σκληρό εξώφυλλο

Τραγωδία που έγραψε ο Ευριπίδης και διδάχτηκε (παίχτηκε) το 408 π.Χ.μετά την Αθηναική συντριβή στη Σικελία.

Το έργο αυτό έχει την ίδια υπόθεση με εκείνη της τραγωδίας του Αισχύλου "Επτά επί Θήβας" σε μεγαλύτερη όμως έκταση και ποικιλία πλοκής.

Το δράμα αυτό χαρακτηρίζεται ως πολύ τραγικό σε σχέση με την σύγχρονη δραματουργία. Και αυτό διότι υπέρ της πατρίδος σφάζεται ο Μενοικεύς γιος του Κρέοντα, ύστερα φονεύονται οι στρατηγοί ηγεμόνες των πολιορκητών πλην ενός. Οι δυο αδελφοί διεκδικητές του θρόνου Πολυνείκης και Ετεοκλής αλληλοκτονούνται μονομαχόντας και η μητέρα τους Ιοκάστη αυτοκτονεί πάνω απο τα πτώματά τους. Τέλος η Αντιγόνη απειθεί στον Κρέοντα που είχε διατάξει τη μη ταφή του νεκρού του Πολυνείκη ακολουθούσα μετά τον πατέρα της στην εξορία.