Αρχαίο κείμενο και νεοελληνική μετάφραση σε αντικρυστές σελίδες.
Περιέχει παραστασιογραφία

Σκληρό εξώφυλλο

Ο Ἱππόλυτος είναι αρχαία τραγωδία που έγραψε ο Ευριπίδης και διδάχτηκε (παίχτηκε) το 428 π.Χ..

Το έργο αυτό φέρεται και με το όνομα Στεφανηφόρος από το στέφανο που προσφέρει στην Άρτεμη ο ήρωας. Αλλά η αφοσίωσή του αυτή προς την Θεά διεγείρει την Αφροδίτη που προκειμένου να επιφέρει τον όλεθρο του αγνού ήρωα «εμπνέει» τη μητριά αυτού σε ανόσιο έρωτα μ΄ αυτόν. Και η μεν μητριά Φαίδρα συγκαλύπτει το πάθος της ενώ η τροφός το αποκαλύπτει στον ήρωα και του προκαλεί δίκαια φρίκη.

Κατόπιν αυτού η Φαίδρα αισχυνόμενη απαγχονίζεται αφού προηγουμένως με σημείωμα διαβάλει τον νέο στον πατέρα του Θησέα ο οποίος στη συνέχεια με σκληρή κατάρα προκαλεί τον κύριο όλεθρο του ήρωα.

Με βάση αυτή την τραγωδία ο Ρωμαίος Σενέκας αλλά και ο Γάλλος Ρακίνας δημιούργησαν αντίστοιχο έργο με το όνομα Φαίδρα.

Το έργο αποτελείται από 1.466 στίχους. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 428 π.Χ. Ο Ιππόλυτος κέρδισε το πρώτο βραβείο στους δραματικούς αγώνες, όμως τα υπόλοιπα έργα που συμμετείχαν εκείνη τη χρονιά δεν είναι γνωστά.